ออด ๆ คือ

• ว. ไม่หยุดหย่อน (มักใช้แก่กริยาบ่น); เสียงดังเช่นเสียงของแข็ง ๆ เสียดสีกัน.

• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออด     ๑ ก. พร่ำอ้อนวอน, พร่ำรำพัน. ( ปาก ) น. เครื่องบอกสัญญาณที่มีเสียงดังเช่นนั้น. ๒ ว. ไม่หยุดหย่อน (มักใช้แก่กริยาบ่น);
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• ออด ๆ แอด ๆ    ว. อาการที่บ่นไม่รู้จักจบ; อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ ในความว่า เจ็บออดแอด หรือ เจ็บออด ๆ แอด ๆ.
• อิด ๆ ออด ๆ    ก. แสดงอาการไม่เต็มใจ.
• เออ ๆ คะ ๆ    ก. รับฟังโดยไม่ขัดคอ, รับฟังไปตามเรื่องตามราวโดยไม่แสดงความคิดเห็น, เช่น ฉันก็เออ ๆ คะ ๆ ไปอย่างนั้นแหละ.
• ฉอด ๆ    ว. อาการที่พูดหรือเถียงไม่หยุดปาก เช่น พูดฉอด ๆ เถียงฉอด ๆ.
• ปรอด ๆ    ปฺรอด ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ขี้ปรอด ๆ.
• พรอด ๆ    พฺรอด ว. เสียงดังอย่างเสียงของเหลวปนกับลมไหลออกจากช่องเล็ก ๆ หรือขึ้นมาจากเลนตม. น. เรียกดินเลนที่ฟูดโป่งขึ้นมา เช่น พรอดปลาไหล คือดินที่โป่งขึ้นมาซึ่งเป็นที่มีปลาไหล, ฟอด ก็ว่า.
• หงอด ๆ    หฺงอด ว. เงื่อง, ช้า; ไม่ใคร่จะหาย (ใช้แก่การเจ็บไข้ได้ป่วย); อาการบ่นด้วยความไม่พอใจ.
• แอด ๆ    ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.
• อด ๆ อยาก ๆ    ก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.
• อ๊อด ๆ แอ๊ด ๆ    ว. เสียงดังอย่างเสียงเปิดปิดประตูที่บานพับฝืดเป็นต้น.
• เง้า ๆ งอด ๆ    ว. กะบึงกะบอน, โกรธอย่างแสนงอน, กระเง้ากระงอด ก็ว่า.
• รูสำหรับสอดเข็ม ด้าย เชือกหรืออื่น ๆ    ช่องสำหรับมอง รูหรือช่องสำหรับแอบมอง